Szlakiem Piastowskim

24-26 listopada b.r. to dni wspaniałej wyprawy uczniów Szkoły Podstawowej w Sierosławicach „Szlakiem Piastowskim” Pogoda nam dopisała. Mimo, iż to już listopad i dni są chłodne to obyło się bez opadów.

Dzień pierwszy

W pierwszym dniu zwiedziliśmy Toruń. Rozpoczęliśmy od Toruńskiej Piernikarni Mistrza Bogumiła, gdzie wypiekaliśmy własne pierniki, które mogliśmy zabrać ze sobą do domu. Mogliśmy też zrobić bliskim piernikowe zakupy w sklepiku. Następnie z przewodnikiem zwiedziliśmy starówkę i wysłuchaliśmy ciekawostek i legend związanych z miastem Kopernika. Nie zapomnieliśmy również o zrobieniu sobie zdjęcia z mistrzem Kopernikiem, pogłaskaniu psa Filusia. Ciekawostką była również figura osła, nawiązująca do stosowanych w dawnym Toruniu kar za drobne i cięższe przewinienia, wymierzanych tutaj – w pobliżu odwachu – dla żołnierzy toruńskich sił zbrojnych. Spacerując starówką m.in. piernikową aleją gwiazd, dotarliśmy do „krzywej wieży”. Według legendy, jej powstanie wiąże się z postępkiem jednego z toruńskich Krzyżaków, który wbrew obowiązującym go zasadom zakochał się i spotykał z piękną córką bogatego kupca. Pokutą za złamanie ślubu czystości miało być wzniesienie pochyłej wieży jako symbolu odejścia od surowej zakonnej reguły. Dziś mówi się że ci, których grzechy cięższe są od grzechu wspomnianego rycerza, nigdy nie zdołają utrzymać równowagi, opierając się plecami o ścianę wieży. Nie przewrócą się za to te osoby, które pochwalić można za prawość, wierność i uczciwość. Tego rodzaju „test prawości” jest od wielu lat obowiązkowym punktem wszystkich pojawiających Domu Mikołaja Kopernika się w tym miejscu wycieczek. Ostatnim punktem zwiedzania Torunia były odwiedziny w Domu Mikołaja Kopernika. Jest to miejsce łączące najnowsze technologie multimedialne z historyczną tkanką zabytkowego domu średniowiecznego. Zwiedzający mogą oczekiwać wiedzy i wrażeń ogniskujących się wokół trzech tematów: nauka dawna i współczesna, życie codzienne rodziny mieszczańskiej w późnogotyckim hanzeatyckim domostwie oraz życie i dzieło Mikołaja Kopernika. Na gości czeka nowoczesna, multimedialna, interaktywna ekspozycja, wykorzystująca najwspanialsze osiągnięcia współczesnego muzealnictwa.

Dzień drugi

Drugi dzień spędziliśmy w prawdziwej kolebce Piastów; pierwszej stolicy Polski – Gnieźnie. Zwiedzanie rozpoczęliśmy od Katedry. Stojąca na majestatycznym Wzgórzu Lecha gnieźnieńska katedra – a właściwie Bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – to jeden z symboli tysiąca lat polskiej historii, a także centralny punkt Szlaku Piastowskiego. Najważniejszym zabytkiem są bezcenne Drzwi Gnieźnieńskie, jednak cała katedra to wielki skarbiec sztuki sakralnej oraz miejsce, gdzie dawne dzieje spotyka się na każdym kroku. Dla podkreślenia jej ogromnej roli kulturowej zwana jest ona matką polskich katedr. Była to świątynia koronacyjna królów, siedziba pierwszego w Polsce arcybiskupstwa, miejsce ważnych wydarzeń z okresu początków polskiej państwowości. Stąd wyruszył z misją chrystianizacji Prus św. Wojciech, patron Królestwa Polskiego. Z pielgrzymką do jego grobu znajdującego się w katedrze, przybył w 1000 roku cesarz niemiecki Otton III – spotkanie z nim polskiego władcy Bolesława Chrobrego przeszło do historii jako Zjazd Gnieźnieński. Najważniejszym, a zarazem najbardziej charakterystycznym elementem wystroju wnętrza jest barokowa konfesja Świętego Wojciecha – niezwykle zdobny grobowiec, zawierający szczątki jednego z patronów Polski. Centralnym elementem jest relikwiarz w postaci srebrnej trumienki z rzeźbioną postacią Świętego Wojciecha. Z kaplicami sąsiadują dwie kruchty. W kruchcie południowej znajdują się słynne Drzwi Gnieźnieńskie – unikatowy przykład sztuki romańskiej oraz jeden z najcenniejszych polskich zabytków. Wykonano je w XII wieku za panowania Mieszka III Starego. Drzwi Gnieźnieńskie przedstawiają za pomocą obrazów życie Świętego Wojciecha. Dzięki temu opowiedziana historia mogła trafić również do ludzi niepiśmiennych, a tych w okresie jej powstania była zdecydowana większość. Na 18 scenach można prześledzić życie świętego od narodzin, przez prace jako biskupa Pragi, wyprawę do Prusów oraz męczeńską śmierć i sprowadzenie ciała do Gniezna przez Bolesława Chrobrego. Nie zapomnieliśmy o zrobieniu zdjęcia z królem Bolesławem Chrobrym. Jego pomnik, stojący na południe od bazyliki prymasowskiej. to jeden z najbardziej charakterystycznych obiektów Gniezna. Z bazyliki wraz z przewodnikiem wyruszyliśmy na Rynek, gdzie wysłuchaliśmy informacji o historii miasta i zobaczyliśmy „informatory” o nieistniejących bramach, rynkową zabudowę oraz jedną z 15 figurek królików. Stamtąd udaliśmy się do Muzeum Początków Państwa Polskiego. W muzeum można zobaczyć kilka interesujących wystaw stałych jak np. „Ceramika Gnieźnieńska”, „Piastów malowane dzieje” , „Sztuka romańska w Polsce” czy „Gniezno. Stąd do przeszłości”. Szczególnie zainteresowanie turystów wzbudzają trzy filmy prezentowane podczas zwiedzania, a poświęcone panowaniu Mieszka I i Bolesława Chrobrego oraz zabytkom odnalezionym podczas prac archeologicznych w Gnieźnie i okolicach. Ostatnim punktem zwiedzania była wizyta w Rezerwacie Archeologicznym w Biskupinie, który jest jednym z największych w Europie. Dzięki swojej wyjątkowej wartości dla dziedzictwa kulturowego Polski został uznany za Pomnik Historii. Obejmuje on obszar około 38 ha z licznymi śladami dawnego osadnictwa, od epoki kamienia po wczesne średniowiecze. Z nich najsłynniejsze jest stanowisko na półwyspie Jeziora Biskupińskiego z pozostałościami osady obronnej z przełomu epok brązu i żelaza – niezwykle istotne dla tzw. „archeologii mokrej”, zajmującej się stanowiskami bagiennymi i torfowymi. Jego odkrycie znalazło się w gronie 100 najważniejszych archeologicznych odkryć XX wieku. Razem z przewodnikiem zwiedziliśmy: obozowisko łowców i zbieraczy, osadę pierwszych rolników, osadę obronną na półwyspie oraz wioskę piastowską, Tyle atrakcji!!!

Dzień trzeci

Trzeci dzień przeznaczony był na Poznań. To kolejne miasto ze śladami naszych przodków. Zwiedzanie rozpoczęliśmy od Kościoła  Najświętszej Maryi Panny in Summo. Od przewodniczki dowiedzieliśmy się, że został on postawiony w miejscu dawnego Palatium Mieszka I i Dobrawy. W miejscu dawnego pałacu pierwszego władcy Polski wykonana została przestrzenna ekspozycja z artystycznego szkła. Ma ona formę obrysu wokół kościoła. Konstrukcja pokazuje założenia architektoniczne budowniczych z X wieku. Instalacja jest uproszczonym i symbolicznym odtworzeniem kształtu przebadanych i zasypanych reliktów. Boczne ściany wykonane są z reliefowego, artystycznego szkła o strukturze nawiązującej do starego muru. Górne powierzchnie instalacji zrobione są z gładkiego bezpiecznego szkła hartowanego z nadrukowanym trwale tekstem. Następnie udaliśmy się  do katedry świętych Piotra i Pawła, która jest najstarszym zabytkiem miasta. Była siedzibą pierwszego polskiego biskupa, a później stała się nekropolią piastowskich władców. W jej pobliżu wznosi się gotycki kościół NMP, który pobudowano w miejscu kamiennego palatium Mieszka oraz pierwszej na ziemiach polskich chrześcijańskiej kaplicy. Razem z przewodniczką zwiedziliśmy podziemia katedry. Znajdują się tam relikty najstarszych budowli katedralnych. Obok najwcześniejszego grobowca Mieszka I i Bolesława Chrobrego, zachowała się tam prawie połowa wapiennej misy chrzcielnej o średnicy ok. 5 m. Przypuszcza się, że jest ona pozostałością baptysterium zbudowanego w czasach Mieszka I, jeszcze przed powstaniem pierwszej katedry (przyjmuje się jako rzecz niemal pewną, iż w 966 r. właśnie w Poznaniu na Ostrowie Tumskim Mieszko I przyjął chrzest). Zobaczyć tam można też fragmenty murów dwóch pierwszych budowli katedralnych, przedromańskiej i romańskiej. Zwiedziliśmy też wnętrze katedry, która posiada wiele niezwykle cennych zabytków sztuki sakralnej: ołtarz główny z przełomu XIV-XV wieku, piękną barokową ambonę i chrzcielnicę, gotyckie stalle, renesansowe nagrobki. Na szczególną uwagę zasługuje Złota Kaplica  Jej piękne i bogate wyposażenie nawiązuje do historii początków państwa. Znajdziemy tu pomnik Mieszka I i Bolesława Chrobrego oraz sarkofag pierwszych władców. Kolejną wartą uwagi kaplicą jest dawna Kaplica Królewska, która była miejscem pochówku króla Przemysła II. Ciekawostką jest także tak zwany Miecz Świętego Piotra. Oryginał znajduje się w Muzeum Archidiecezjalnym, a kopia wisi na ścianie w prawej nawie. Zgodnie z tradycją miecz ten otrzymał biskup Jordan od papieża, kiedy wyruszał na misje do państwa Mieszka I. W ostatnich latach przeprowadzono szczegółowe analizy, które jednoznacznie stwierdziły, że wspomniany miecz pochodzi z terenu Ziemi Świętej i został wykonany około 2000 lat temu. W ostatnich latach przeprowadzono szczegółowe analizy, które jednoznacznie stwierdziły, że wspomniany miecz pochodzi z terenu Ziemi Świętej i został wykonany około 2000 lat temu. Po zwiedzeniu Katedry udaliśmy się na poznański rynek, by zdążyć na godzinę 12.00 pod poznański ratusz. W samo południe koziołki, symbol Poznania, wychodzą ze środkowej wieżyczki i przez minutę trykają się rogami. Kolejnym punktem pobytu w Poznaniu była gra miejska To interaktywna lekcja o Powstaniu Wielkopolskim. Uczestnicy otrzymali mapy i zadania do wykonania. Z pomocą opiekunów wyruszyli w miasto, aby zdobyć strategiczne dla powodzenia powstania punkty. Żeby zwyciężyć, liczyło się: dobre, strategiczne planowanie, doskonała gra zespołowa oraz sprawna komunikacja. Po tych wszystkich emocjach nadszedł czas powrotu do domów.

Wielka szkoda, że wycieczka trwała tylko trzy dni………….